‘Door het ongeluk is alles wat er toe doet waardevoller geworden’

Een snowboardongeluk had voor Vincent (36) grote gevolgen. Hij liep daardoor een aantal jaar geleden niet-aangeboren hersenletsel op. Zijn leven ziet er nu totaal anders uit. Toch ziet hij ook een positieve kant.

“Het was eind februari 2007 toen ik een snowboardongeluk kreeg. Ik was samen met vrienden en we besloten om op onze laatste vakantiedag nog een keer een afdaling te maken”, vertelt Vincent. Tijdens het boarden ging het mis. Vincent moest uitwijken voor iemand anders en kwam daardoor op het ijs terecht. “Remmen, ging niet meer. Ik ben toen het ravijn ingevallen.”

Chaos

Het besef dat het helemaal fout zat, was er niet direct. Vincent was voornamelijk bezig met alle breuken die hij had. Het hersenletsel kwam pas later naar voren. “Ik had mijn schouderblad gebroken, de aanhechting van mijn sleutelbeen op mijn schouder, mijn ribben, mijn duim en mijn pols”, zegt hij. De breuken heelden, maar zijn hoofd had blijvende schade. Iets wat het leven van Vincent compleet heeft veranderd.

“Ik heb nu met alles hulp nodig”, laat hij weten, “de chaos in mijn hoofd is enorm, ik ben erg vergeetachtig, raak alles kwijt en ik heb een slechte oriëntatie.” Het zijn vaak kleine dingetjes die misgaan. Soms zelfs zonder dat Vincent het door heeft. “Dan heb ik bijvoorbeeld borden en kopjes in de wasmachine gedaan in plaats van de vaatwasser. En ook boodschappen doen is voor mij heel lastig. Zodra ik bij de winkel aankom, weet ik niet meer wat ik moest halen. Dan pak ik maar gewoon wat eten en drinken. Aangekomen bij de kassa merk ik dan dat ik mijn portemonnee ben vergeten. Zulke dingen overkomen me heel vaak.” De reden dat simpele taken mislukken, is dat zijn hersenen niets meer filteren. Alle prikkels komen tegelijk binnen. Dat zorgt voor een enorme chaos en Vincent weet dan ook niet aan welke prikkel hij wel aandacht moet besteden en aan welke prikkel niet.

Therapie

Door die foutjes ziet het dagelijks leven van Vincent er anders uit dan een gezonde man van 36. Voor het ongeluk was hij bijvoorbeeld bezig met een opleiding psychiatrie. Het was Vincents droom om met randgroeperingsjongeren te werken. “Nu ik niet meer kan studeren, is dat onmogelijk geworden.” Vincent volgt nu al zes jaar verschillende therapieën, waardoor hij handvatten krijgt aangereikt zodat er in het dagelijks leven minder dingen fout gaan. “Zo leer ik bij ergotherapie om ervoor te zorgen dat alles een vaste plek heeft.” Daarnaast is hij via de organisatie Brains4U bezig met een re-integratie traject voor mensen met niet-aangeboren hersenletsel. Daar kijken ze welk werk hij nog wel zou kunnen doen. Echt goed gaat het volgens hem niet. “Ik maak telkens opnieuw dezelfde fouten. Normaal gesproken maak je een fout en leer je ervan, maar ervan leren is voor mij heel moeilijk. Ik vergeet gewoon zo veel. Ik kan ook af en toe zwaar gefrustreerd zijn en me echt dom voelen.”

Werkapp

Om ervoor te zorgen dat dagelijkse dingetjes beter gaan, werkt Vincent samen met Brains4U aan de ontwikkeling van de Werkapp. In 2013 won hij hiermee zelfs de Hersenbokaal, een prijs van Hersenstichting Nederland voor projecten die helpen bij het dagelijks leven van mensen met een hersenaandoening. Daar is hij heel trots op. “De app is bedoeld voor mensen met hersenletsel en helpt hen om weer regie te krijgen over hun leven”, legt Vincent uit. De Werkapp helpt onder meer bij boodschappen doen, de weg vinden en bij medicijngebruik. “De app praat tegen je en vertelt wat je moet doen. Ook zegt hij af en toe dat je een foto moet maken. Zo kun je aan het einde van de dag zien, wat je die dag allemaal hebt gedaan en kun je daarover vertellen. Heel handig.” Wanneer de app precies op de markt komt, weet Vincent niet. Hij hoopt snel. Zodra de Werkapp klaar is, zet hij hem op zijn telefoon.

Waardevoller

Het is niet altijd even makkelijk. Vincent heeft veel moeilijke en verdrietige momenten, maar praten helpt heel goed voor hem. “En ik realiseer me dat het veel erger had gekund. Ik kan het ongeluk nog navertellen en ik ben nog mobiel.” Daarbij komt dat het snowboardongeluk hem ook mooie dingen heeft gebracht. “Ik ben me bewust van en neem de tijd voor de dingen die er echt toe doen. Alles wat er toe doet, is waardevoller geworden”, aldus Vincent.

Iemand die er zeker toe doet, is zijn vriendin Belinda (37). De twee leerden elkaar tien maanden na het ongeluk kennen via een datingwebsite. “Ik ben meteen open geweest over mijn hersenletsel. Gelukkig schrok het haar niet af”, vertelt hij. “Ze gaat er heel goed mee om. Dat komt denk ik ook omdat ze me niet anders kent. Ze weet niet hoe ik was voor het ongeluk, ze heeft geen vergelijkingsmateriaal.” Ook het zoontje van Belinda, Rick (10), gaat er goed mee om dat zijn stiefvader niet alles goed kan. “Hij probeert echt mee te denken op zijn manier. Als we bijvoorbeeld samen gaan voetballen op de Playstation dan doet hij niet zo hard zijn best, zodat ik ook nog een kans maak. Meestal verlies ik alsnog, maar het is lief dat hij rekening met me probeert te houden.”

Voorbeeld

Vincent heeft een positieve levenshouding. Als je hem vraagt of het glas halfvol of halfleeg is, antwoordt hij: “Ik ben al blij als het glas voor een kwart vol zit. Ik geniet van kleine dingen als mooi weer of een boom die in bloei staat.” Hij hoopt hiermee een voorbeeld te zijn voor anderen. “Je moet dingen in perspectief plaatsen en kijken naar wat er allemaal wel is. Een heleboel mensen zien hun zegeningen niet in.”

Tekst: Suzanne van Leeuwen
*De persoon op de foto is een model