,,Toen ik in 2006 werd gediagnostiseerd met Hepatitis C, wist ik al gelijk hoe ik eraan ben gekomen,’’ vertelt Lizz (gefingeerde naam). Hepatitis C is een virale leverontsteking, waarmee je kunt worden besmet door bloedcontact. Risicofactoren zijn bijvoorbeeld het injecteren van drugs, operaties, tatoeages, piercings of een bloedtransfusie hebben gekregen voor 1992. ,,Deze laatste risicofactor vertel ik als reden voor mijn Hepatitis C tegen vreemden, maar alleen mijn kinderen en vrienden weten dat ik door mijn verslaving aan heroïne een infectie heb opgelopen.’’
Het begon met een jointje
,,Het moet het jaar 1972 zijn geweest, toen ik begon met het gebruiken van drugs. Het begon met een jointje, maar ik raakte eigenlijk vrij snel verslaafd aan heroïne. Tijdens mijn verslaving leefde ik in een roes. Ik zat gevangen in een bepaald leven. Ik kan niet echt uitleggen waarom. Ik was denk ik gewoon niet gelukkig,’’ vertelt ze.
Keuze tussen leven of dood
Uiteindelijk is Lizz vijf jaar verslaafd geweest aan heroïne, totdat zij te maken kreeg met een overdosis. ,,Als je een overdosis overleeft, dan krijg je de keuze tussen leven of dood. Ik was 26 jaar en een volgende overdosis was klaar verhaal. Ik ging natuurlijk voor leven en besloot dat ik wilde afkicken,’’ vertelt ze. Uiteindelijk is Lizz twee jaar in een christelijk opvangcentrum gebleven, waar zij uiteindelijk haar studie heeft afgemaakt.
Extra tegenslag
,,Vanaf dat moment was het een kwestie van een nieuw leven opbouwen,’’ vertelt Lizz. Zo ging ze wonen in een andere stad, kreeg ze daar een nieuwe baan en ontmoette ze haar man. Na een tijd heel gelukkig te zijn, bleek Lizz baarmoederhalskanker te hebben.
Kinderwens
,,Op het moment dat ik weer gezond werd verklaard vertelde de arts mij dat het lastig zou worden om nog kinderen te krijgen. Ik had eigenlijk nooit echt stilgestaan bij het krijgen van kinderen, maar opeens had ik een grote kinderwens. Acht jaar later en twee miskramen verder was ik opnieuw zwanger, wat deze keer voorspoedig verliep. Ik werd moeder van een prachtige zoon en een jaar later was ik zwanger van een meisje.’’
Vermoeidheid
,,Op een gegeven moment was ik steeds ontzettend vermoeid,’’ vertelt ze. Dat zij zo moe was, was niet heel vreemd. Na de scheiding van haar man bestond het leven van Lizz vooral uit het opvoeden van haar kinderen en het zorgen voor brood op de plank. ,,Mijn vermoeidheid wijdde ik geheel aan mijn drukke leven. Ik was alleen maar aan het werk en bezig met de opvoeding. Ik vond het heel normaal dat ik zo moe was.’’
Alarmbellen
De alarmbellen gingen pas rinkelen toen Lizz merkte dat zij steeds meer rode vlekken kreeg. ,,Op dat moment ben ik naar de huisarts gegaan, maar hij kon de rode vlekken niet thuisbrengen. Evenals een dermatoloog en een huidspecialist van een privékliniek. De vlekken werden steeds erger. Ik had ze over mijn hele rug, armen en benen. Er gingen maanden overheen totdat de huidspecialist zei dat het misschien mijn lever kon zijn. Ik heb toen zelf tegen de huisarts gezegd dat hij me moest controleren op alles dat er bestaat’’.
Niet bij de pakken neer zitten
,,De dokter vertelde me dat ik Hepatitis C had of HIV,’’ vertelt Lizz zonder te verblikken of verblozen. Dan moet ze lachen. ,,Daarna was eigenlijk een heel grappig moment. Ze gingen mijn bloeddruk meten die gewoon normaal was. De dokter keek me vreemd aan en zei: je hebt net te horen gekregen dat je misschien HIV hebt. Hoe kan je bloeddruk dan normaal zijn? Maar zo ben ik gewoon. Ik ga niet zo snel bij de pakken neerzitten. Ik dacht: ik zie het wel.’’
Diagnose Hepatitis C
Uit bloedonderzoek bleek dat Lizz toch Hepatitis C had. ,,Ik begon aan een behandeling, waarvoor ik mezelf een keer per week een injectie Interferon moest toedienen. Dat was geen pretje. Ik moest elke week echt wel even diep ademhalen,’’ vertelt Lizz. Daarnaast nam ze het medicijn Ribavirine. Dit is een antiviraal geneesmiddel dat de Interferon versterkt en de vermenigvuldiging van het virus tegenhoudt. De combinatie tussen de injectie en het medicijn bestaat pas sinds 2000 en blijkt erg effectief.
Zware kuur
Een andere optie dan de zware kuur had ze niet. Het was dat of op een lijst komen voor een levertransplantatie. ,,Ik zat in een moeilijke categorie om de ziekte te genezen. Het was duimen of het zou aanslaan. Ze beginnen een kuur op honderd procent. Ze moeten er natuurlijk direct tegenaan en als je het niet trekt, dan moet je dat maar aangeven. Een keer dacht ik echt dat ik doodging. Ik had enorme bloedneuzen. Het bloed stroomde eruit. Vanaf dat moment ging ik terug naar tachtig procent.’’
Stabiel
De kuur sloeg aan en Lizz haar situatie werd stabiel. ,,Wanneer je lever is aangetast, dan kom je op een lijst van zes tot vijftien te staan. Zes betekent hier schoon. Wie dichter bij de vijftien zit, is er het slechtste aan toe en komt als eerste in aanmerking voor een levertransplantatie. Mijn cijfer is nu een acht, dus ik zit goed. Ik heb wel een levercirrose (ernstige verlittekening van de lever) aan Hepatitis C overgehouden. Dit vergroot dan weer de kans op leverkanker, maar hier denk ik niet zo over na.’’
Ik geniet
,,Ik heb tien levens in één geleefd. Ik heb heel veel meegemaakt en doorstaan, maar ik zie mijn verhaal wel als een successtory. Ik kan alles nog en ik geniet met honderd procent van het leven. Ik ben heel blij dat ik er zo uit ben gekomen. Spijt heb ik dan ook niet van de dingen die ik vroeger heb gedaan. Hierdoor ben ik wel degene geworden die ik nu ben.’’
Tekst: Michelle Sakkers
Dossiers
Leestips
Hartslag & sport
Bij welke hartslag sport je optimaal?